Baza wiedzy

• Definicje

  Przepisy prawa, żeby były jednoznaczne opierają się na definicjach.

  Prawo wodne definiuje śródlądowe drogi wodne jako śródlądowe wody powierzchniowe, na których (...) możliwy jest przewóz osób i towarów statkami żeglugi śródlądowej. Ich pełen wykaz jest zawarty w rozporządzeniu rady ministrów w sprawie śródlądowych dróg wodnych. Sprawy związane z uprawianiem żeglugi na tych (i tylko tych) wodach reguluje ustawa o żegludze śródlądowej, która definiuje następujące pojęcia:

  Statek – urządzenie pływające o napędzie mechanicznym lub bez napędu mechanicznego, w tym również prom, wodolot i poduszkowiec, przeznaczone lub używane na śródlądowych drogach wodnych do: (…), uprawiania sportu lub rekreacji, (…).

  Armator – właściciel statku lub osoba, która uzyskała od właściciela tytuł prawny do władania statkiem we własnym imieniu;

  Szlak żeglowny – pas wody przeznaczony do żeglugi;

  Wypadek żeglugowy – zdarzenie związane z ruchem lub postojem statku, w wyniku którego nastąpiło uszkodzenie ciała powodujące rozstrój zdrowia lub śmierć człowieka, uszkodzenie mienia znacznej wartości albo poważną awarię w rozumieniu przepisów prawa ochrony środowiska;

  Analogicznie jak na drodze – nie każda kolizja jest wypadkiem.

  Statkiem o napędzie mechanicznym jest statek posiadający mechaniczne urządzenia napędowe, niezależnie od sposobu ich zamocowania.

  Statkiem polskim jest statek, który stanowi własność:

  1. Skarbu Państwa;
  2. osoby prawnej mającej siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej;
  3. obywatela polskiego zamieszkałego w Rzeczypospolitej Polskiej

czytaj więcej

• Uprawnienia

  Zgodnie z ustawą o żegludze śródlądowej, uprawianie turystyki wodnej na jachtach żaglowych o długości kadłuba powyżej 7,5 m lub motorowych o mocy silnika powyżej 10 kW (13,6 KM) wymaga posiadania dokumentu kwalifikacyjnego wydanego przez właściwy polski związek sportowy (Polski Związek Żeglarski lub Polski Związek Motorowodny i Narciarstwa Wodnego).

  Wyjątkiem są jachty motorowe o mocy silnika do 75 kW (102 KM) i długości kadłuba do 13 m których prędkość jest ograniczona konstrukcyjnie do 15 km/h.

  W Polsce obowiązuje trzystopniowy system uprawnień żeglarskich:

  Żeglarz jachtowy jest uprawniony do:

  • prowadzenia jachtów żaglowych po wodach śródlądowych;
  • prowadzenia jachtów żaglowych o długości kadłuba do 12 m po morskich wodach wewnętrznych oraz pozostałych wodach morskich w strefie do 2 Mm od brzegu, w porze dziennej.

  

  Jachtowy sternik morski jest uprawniony do:

  • prowadzenia jachtów żaglowych po wodach śródlądowych;
  • prowadzenia jachtów żaglowych o długości kadłuba do 18 m po wodach morskich.

  Kapitan jachtowy jest uprawniony do:

  • prowadzenia jachtów żaglowych po wodach śródlądowych i morskich.

  Niezależnie od posiadanego patentu, prowadzony jacht może być wyposażony w pomocniczy napęd mechaniczny.

czytaj więcej

• Obowiązki i prawa prowadzącego jacht

  Prowadzenie jachtu to duża odpowiedzialność. Poniżej przedstawiono wybrane przepisy regulujące status prawny kierownika statku (kapitana), jego obowiązki i prawa:

  Rozporządzenie w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych

  § 1.02.1 Statki (…) powinny być kierowane przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje stwierdzone dokumentem wydanym zgodnie z obowiązującymi przepisami zwaną dalej „kierownikiem”.

  Ustawa o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych

  Art. 7. Zabrania się prowadzenia w ruchu wodnym statku lub innego obiektu pływającego, niebędącego pojazdem mechanicznym, osobie znajdującej się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka.

  Ustawa o żegludze śródlądowej

  Art. 10. 6. Kierownik statku lub inna osoba odpowiedzialna za statek są obowiązani stosować się do doraźnych zaleceń w zakresie bezpieczeństwa żeglugi wydanych przez inspektora (żeglugi śródlądowej).

  Art. 44. 1. Kierownik statku uprawiającego żeglugę jest obowiązany stosować się do znaków i sygnałów żeglugowych znajdujących się na drodze wodnej i na jej brzegach lub pokazywanych przez posterunki sygnalizacyjne.

  Art. 53. 1. W razie zaistnienia wypadku żeglugowego kierownik statku podejmuje niezwłocznie wszelkie działania zmierzające do ratowania ludzi i mienia oraz do ograniczenia rozmiarów szkody.

  2. Kierownik statku znajdującego się w pobliżu miejsca wypadku żeglugowego jest obowiązany udzielić pomocy w działaniach ratowniczych.

  Rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa przy uprawianiu turystyki wodnej

  § 2. 1. Statek powinien być wyposażony w środki bezpieczeństwa zgodnie z wpisem w dokumencie rejestracyjnym lub dokumencie bezpieczeństwa statku.

  2. W przypadku gdy statek nie posiada dokumentu rejestracyjnego lub dokumentu bezpieczeństwa, powinien być wyposażony w środki bezpieczeństwa w liczbie odpowiadającej liczbie osób na nim przebywających.

  § 3. 1. Kierownik statku (kapitan) jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo na statku podczas żeglugi.

  2. Kierownik statku (kapitan) decyduje o użyciu środków bezpieczeństwa przez osoby przebywające na statku.

  3. Przed rozpoczęciem żeglugi kierownik statku (kapitan) powinien: 1) sprawdzić stan techniczny statku i jego wyposażenia; 2) zapoznać się z aktualnymi warunkami nawigacyjnymi na planowanej trasie rejsu; 3) zapoznać członków załogi z zasadami: a) użytkowania środków bezpieczeństwa będących na wyposażeniu statku,

  b) w przypadku jachtów morskich – użytkowania środków bezpieczeństwa wymienionych w przepisach wydanych na podstawie art. 110 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368, z 2012 r. poz. 1068 oraz z 2013 r. poz. 852),

  c) bezpiecznego zachowania i poruszania się po statku. § 4. Podczas żeglugi kierownik statku (kapitan) powinien zapewnić

  ciągłą obserwację: 1) akwenu; 2) warunków hydrologiczno-meteorologicznych; 3) warunków nawigacyjnych

  Kodeks Morski

  Art. 53. § 1. Kapitan sprawuje kierownictwo statku i wykonuje inne funkcje określone przepisami.

  § 2. Wszystkie osoby znajdujące się na statku obowiązane są podporządkować się zarządzeniom kapitana wydanym w celu zapewnienia bezpieczeństwa i porządku na statku.

  Art. 56. Kapitan obowiązany jest dochować staranności sumiennego kapitana statku przy wszystkich czynnościach służbowych.

  Art. 57. Kapitan obowiązany jest przed rozpoczęciem i w czasie podróży dołożyć należytej staranności, aby statek był zdatny do żeglugi, a w szczególności aby odpowiadał wymaganiom wynikającym z przepisów i zasad dobrej praktyki morskiej co do bezpieczeństwa, obsadzenia właściwą załogą, należytego wyposażenia i zaopatrzenia.

  Art. 58. Kapitanowi nie wolno opuszczać statku, który znajduje się na morzu, z wyłączeniem postoju na redzie albo kotwicowisku, lub któremu zagraża jakiekolwiek niebezpieczeństwo, chyba że wymaga tego bezwzględna konieczność.

  Art. 59. § 1. Kapitan obowiązany jest osobiście prowadzić statek przy wchodzeniu do portów, kanałów i rzek, wychodzeniu z nich oraz w obrębie portów, jak również w każdym przypadku nasuwającym szczególne trudności lub niebezpieczeństwa.

  Art. 60. § 1. Kapitan jest obowiązany nieść wszelką pomoc ludziom znajdującym się na morzu w niebezpieczeństwie, jeżeli udzielenie tej pomocy nie naraża na poważne niebezpieczeństwo jego statku i osób znajdujących się na nim.

  § 2. Armator nie odpowiada za naruszenie przez kapitana obowiązku określonego w § 1.

  Art. 61. § 1. Kapitan jest obowiązany przedsięwziąć wszystkie środki dla uchronienia statku oraz znajdujących się na nim osób i ładunku przed szkodą.

  § 2. Jeżeli statkowi grozi zagłada, kapitan obowiązany jest w pierwszej kolejności zastosować wszelkie dostępne mu środki dla ocalenia pasażerów, a następnie załogi. Kapitan opuszcza statek jako ostatni, czuwając nad ocaleniem, jeżeli jest to możliwe, dzienników, dokumentów, map, kosztowności i kasy statku.

czytaj więcej

• Zasady postępowania w razie wypadku lub awarii

  Zgodnie z przytoczonymi wcześniej ustawami i rozporządzeniem w razie wypadku lub awarii należy przede wszystkim zadbać o bezpieczeństwo pasażerów i załogi, a w drugiej kolejności o bezpieczeństwo statku (Jak to robić zostało opisane w rozdziale „Ratownictwo i bezpieczeństwo”).

  W dalszej kolejności, należy poinformować Urząd Żeglugi Śródlądowej lub Izbę Morską a w uzasadnionych przypadkach także policję i ubezpieczyciela.

  Jeżeli istnieje możliwość uzyskania odszkodowania od ubezpieczyciela należy sporządzić zgłoszenie szkody, zgodnie z określoną przez ubezpieczyciela procedurą. Oświadczenie powinny podpisać obie strony uczestniczące w wypadku.

czytaj więcej

• Ochrona środowiska

  Uprawiając żeglarstwo należy pamiętać o ochronie środowiska naturalnego. Większość wytycznych dotyczących ochrony środowiska jest dosyć oczywista.

  • Nie wyrzucaj śmieci (ani do jeziora, ani do lasu). Przed wypłynięciem sprawdź, czy masz worki na śmieci.
  • Toalety chemiczne opróżniaj tylko w wyznaczonych miejscach.
  • Nie cumuj przy rezerwatach przyrody.
  • Do mycia jachtu nie używaj środków chemicznych.
  • Jeżeli cumujesz na dziko, wodę po myciu naczyń z dwojga złego lepiej wylać do lasu niż do jeziora. Warto zaopatrzyć się w ekologiczne, biodegradowalne środki czystości. Najbardziej uciążliwe dla środowiska składniki to surfaktanty i fosforany.
  • Nie używaj silnika w wyznaczonej strefie ciszy.
  • Zachowaj ostrożność przy tankowaniu paliwa (nie rozlewaj).
  • Nie hałasuj. Powyższe zasady nie są bardzo odkrywcze. Problemem jest chęć zadbania o środowisko i dyscyplina, żeby tych zasad przestrzegać. Trzymam kciuki!

czytaj więcej

• Zasady ruchu żeglugowego

  Zasady ruchu żeglugowego określają, który statek powinien ustąpić w sytuacji gdy dwa statki zbliżają się do siebie w sposób powodujący ryzyko kolizji.

  Na drogach śródlądowych obowiązują zasady wynikające z rozporządzenia w sprawie przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych. Zasady te są zbieżne z międzynarodowymi przepisami o zapobieganiu zderzeniom na morzu.

  O tym, który statek powinien ustąpić decyduje to, jakie statki się spotykają, oraz w jaki sposób zbliżają się do siebie.

  Rodzaje statków

  Statek o napędzie mechanicznym – statek wprowadzany w ruch przez mechaniczne urządzenie napędowe (…).

  Warto zauważyć, że ta definicja statku o napędzie mechanicznym różni się od definicji zawartej w ustawie o żegludze śródlądowej! Tą definicję stosujemy do ustalenia który statek ma pierwszeństwo, a tamtą np. przy rejestracji statków.

  Statek żaglowy – statek poruszający się wyłącznie za pomocą żagli; statek poruszający się równocześnie za pomocą żagli i mechanicznego urządzenia napędowego uznawany jest za statek o napędzie mechanicznym.

  Mały statek – statek, którego długość kadłuba jest mniejsza niż 20 m; do małych statków nie zalicza się (…) statków przystosowanych do przewozu więcej niż 12 pasażerów, promów oraz statków przystosowanych do prowadzenia zestawów holowanych (…).

  Statek zajęty połowem – statek łowiący sieciami (…) lub innymi narzędziami połowu które ograniczają jego zdolność manewrową (…). Określenie to nie obejmuje wędkarzy.

  Statki o dużej prędkości – statki poruszające się na płatach (wodoloty), poduszkowce, a także inne statki pływające z prędkością większą niż 40 km/h.

  Rodzaje sytuacji zbliżania się statków

  Mijanie – sytuacja w której dwa statki idą w przeciwnych, lub prawie przeciwnych kierunkach.

  Wyprzedzanie – sytuacja w której statek (wyprzedzający) zbliża się do drugiego statku (…) z tyłu za jego trawersem i wyprzedza go.

  Kursy przecinające się – sytuacja w której statki zbliżają się do siebie w sposób inny niż mijanie i wyprzedzanie.

  Przygotowując się do egzaminu na patent żeglarza jachtowego, należy przede wszystkim zapamiętać, że małe statki powinny ustępować wszystkim innym statkom z wyjątkiem statków o dużej prędkości.

  Dla przykładu pływające po Mazurach statki pasażerskie, nawet jeżeli nie mają 20 m długości, ani nie mają proporczyka pierwszeństwa przejścia, to są przystosowane do przewozu ponad 12 osób, w związku z czym mają (z pomijalnymi wyjątkami) pierwszeństwo przed jachtami turystycznymi.

  Statki o dużej prędkości poruszają się tak szybko, że inne jednostki nie zdążyłyby zejść im z drogi, dlatego mają ustąpić pierwszeństwa także małym statkom. Nie oznacza to jednak, że wpływanie pod rozpędzony wodolot jest dobrym pomysłem.

  Poniżej przedstawione są sytuacje w których zbliżają się do siebie dwa statki lub dwa małe statki.

  	Przy wyprzedzaniu statek wyprzedzający ustępuje pierwszeństwa statkowi wyprzedzanemu.
  	Przy mijaniu statki odbijają w prawo, aby minąć się lewymi burtami.
  	Spotkania statków w wąskich prześciach. Jeżeli statki idące w górę widzą, że statki idące w dół wchodzą do wąskiego przejścia, powinny zatrzymać się poniżej tego przejścia i czekać, aż statki idące w dół przejdą wąskie przejście.
  	Jeżeli na kursie kolizyjnym znajdzie się statek o napędzie mechanicznym i statek żaglowy, statek o napędzie mechanicznym ustępuje pierwszeństwa statkowi żaglowemu.
  	Jeżeli na kursie kolizyjnym znajdą się dwa statki żaglowe na różnych halsach, statek na lewym halsie ustępuje pierwszeństwa statkowi na prawym halsie.
  	Jeżeli na kursie kolizyjnym znajdą się dwa statki żaglowe na tym samym halsie, statek znajdujący się od strony nawietrznej powinien ustąpić statkowi znajdującemu się od strony zawietrznej.
  	Jeżeli na kursie kolizyjnym znajdą się dwa statki o napędzie mechanicznym, obowiązuje (tak samo jak na skrzyżowaniu równorzędnym) zasada prawej ręki – statek który ma drugi statek z prawej burty, ustępuje mu pierwszeństwa.

czytaj więcej

• Dźwiękowa sygnalizacja statków

  Na wodzie, w szczególności w przypadku dużych statków, każdy manewr zajmuje więcej czasu niż na lądzie. Na przykład jeżeli statek wychyli ster, albo zaczyna pracować silnikiem wstecz, to minie trochę czasu zanim statek faktycznie zmieni kurs albo zacznie płynąć wstecz. Dla innych statków może nie być to od razu czytelne, w związku z tym przepisy przewidują nadawanie w określonych sytuacjach sygnałów dźwiękowych.

  Przepisy przewidują także, że statki żaglowe i małe statki o napędzie mechanicznym które nie posiadają mechanicznych urządzeń do nadawania sygnałów dźwiękowych będą te sygnały nadawać za pomocą trąbki lub rogu mgłowego. Jest to delikatnie rzecz biorąc rzadko praktykowane, natomiast warto wiedzieć co komunikują nam inne (większe) statki.

  

  Dźwiękowa sygnalizacja statków

czytaj więcej

• Wzrokowa sygnalizacja statków

  Analogicznie do trudności, których może nastręczyć odczytanie manewrów innego jachtu, jeżeli dwa statki spotkałyby się w nocy to rozpoznanie, który z nich jest statkiem dużym. a który małym, który statek ma włączony silnik, a który nie, a nawet czy inny statek się do nas zbliża czy od nas oddala byłoby bez systemu odpowiednich sygnałów niezwykle trudne. Aby temu zaradzić wykorzystuje się wzrokową sygnalizację statków.

  

  Sektory świecenia

  Jak odczytywać światła innych statków

  Jeżeli widzimy któreś ze świateł burtowych statku (czerwone lub zielone, zakres świecenia 112,5^o), oznacza to, że statek ten jest w drodze i możemy odczytać którą burtę tego statku widzimy (lewą lub prawą), a w związku z tym w którą stronę płynie.

  Jeżeli widzimy światło rufowe (białe, zakres świecenia 135^o) statku, statek ten zapewne oddala się od nas, więc nie jesteśmy z nim na kursie kolizyjnym.

  Jeżeli widzimy światło burtowe i światło masztowe (białe, zakres świecenia 225^o, umieszczone w przedniej części statku) oznacza to, że statek ten płynie na silniku.

  Statki o napędzie mechanicznym (o długości powyżej 50 m na morzu i powyżej 110 m na wodach śródlądowych) w drodze mają dwa światła masztowe. Światła te są oddalone od siebie – to znajdujące się bliżej rufy statku jest wyżej, a bliżej dziobu niżej.

  Na kolejnych stronach przedstawiona jest sygnalizacja wzrokowa najczęściej spotykanych rodzajów statków.

  Małe statki o długości mniejszej niż 7 mw drodze w nocy
  Mały statek o napędzie mechanicznym, o długości mniejszej niż 7 m i prędkości mniejszej niż 10 km/h może być oznaczony jedynie białym światłem widocznym ze wszystkich stron (dotyczy to także łodzi wiosłowych itp.)	Mały statek żaglowy o długości mniejszej niż 7 m może być oznaczony jedynie białym światłem widocznym ze wszystkich stron, oraz drugim białym światłem pokazywanym przy zbliżaniu się innych jednostek
  Małe statki o napędzie mechanicznym w drodze w nocy
  Mały statek o napędzie mechanicznym powinien pokazywać światła burtowe , rufowe i masztowe. Światła burtowe mogą być połączone w jednej latarni.Światło masztowe i rufowe może być zamienione na jedno światło widoczne ze wszystkich stron
  Małe statki żaglowe w drodze w nocy
  Mały statek żaglowy w nocy powinien pokazywać światła burtowe i światło rufowe, przy czym światła burtowe powinny być złączone razem lub świecić w jednej latarni w pobliżu dziobu, albo światła burtowe i światło rufowe powinny świecić w tej samej latarni na szczycie masztu.
  Statki żaglowe w drodze w nocy
  Statek żaglowy w nocy powinien pokazywać światła burtowe i światło rufowe. Na maszcie może dodatkowo pokazywać światło czerwone nad zielonym widoczne ze wszystkich stron
  Statki żaglowe korzystające z silnika
  Jeżeli statek żaglowy lub mały statek żaglowy korzysta w dzień równocześnie z żagli i silnika, powinien pokazywać czarny stożek skierowany w dół	Jeżeli statek żaglowy lub mały statek korzysta z silnika w nocy, powinien pokazywać światło masztowe (nie pokazuje wtedy światła czerwonego nad zielonym) czyli pokazuje światła identyczne jak jacht motorowy
  Statki i małe statki na kotwicy w nocy
  Statek stojący z dala od brzegu na kotwicy w nocy powinien pokazywać dwa białe światła (na dziobie i na rufie) widoczne ze wszystkich stron	Mały statek stojący z dala od brzegu na kotwicy w nocy powinien pokazywać jedno białe światło widoczne ze wszystkich stron
  Sygnalizacja dzienna
  Statek lub mały statek stojący z dala od brzegu na kotwicy w dzień powinien pokazywać czarną kulę	Statek z pierwszeństwem przejścia powinien pokazywać czerwony proporzec
  Prom z pierwszeństwem przejścia
  Prom przemieszczający się swobodnie z pierwszeństwem przejścia w dzień powinien pokazywać zieloną kulę nad białym walcem oraz światła burtowe i rufowe	Prom przemieszczający się swobodnie z pierwszeństwem przejścia w nocy powinien pokazywać dwa zielone światła nad białym widoczne z każdej strony, oraz światła burtowe i rufowe
  Prom na uwięzi
  Promna uwięzi w dzień powinien pokazywać zieloną kulę	Prom na uwięzi w nocy powinien pokazywać światło zielone nad białym widoczne z każdej strony
  Statki które utraciły manewrowość – sygnalizacja nocna
  Dodatkowe dwa czerwone światła widoczne ze wszystkich stron	Dodatkowe światło poruszające się wahadłowo
  Statki które utraciły manewrowość – sygnalizacja dzienna
  Dodatkowo dwie czarne kule	Czerwona flaga poruszająca się wahadłowo
  Statki o ograniczonej zdolności manewrowej
  Sygnalizacja dzienna: Dodatkowo umieszczone pionowo dwie czarne kule, a między nimi czarny podwójny stożek	Sygnalizacja nocna: Dodatkowo umieszczone pionowo dwa czerwone, a między nimi białe światło widoczne ze wszystkich stron
  Pracujące urządzenia pływające lub statki wykonujące prace na drodze wodnej
  Sygnalizacja czerwona – strona, z której szlak żeglowny jest zamknięty Sygnalizacja zielona – strona, z której szlak żeglowny jest wolny
  ...gdy żądają od innych statków ochrony od falowania:sygnalizacja czerwona – strona, z której szlak żeglowny jest zamknięty sygnalizacja czerwono-biała – strona, z której szlak żeglowny jest wolny
  Inne
  Przepisy przewidują sygnalizację wielu nie wymienionych wyżej sytuacji. Przykładowo:holownik ma żółte światło rufowe i dwa światła masztowe materiały niebezpieczne oznaczamy niebieskim światłem lub stożkiem zestaw pchany pokazuje trzy światła masztowe

   

  Innym sposobem sygnalizacji wzrokowej jest korzystanie z flag Międzynarodowego Kodu Sygnałowego (MKS)*

  

  

  * raczej nie spotykane na Mazurach

czytaj więcej

• Zasady noszenia Bandery

  Bandera jest flagą o ściśle określonych barwach, symbolice i proporcjach, podnoszoną na jednostkach pływających i określającą przynależność państwową oraz wskazującą rodzaj jednostki pływającej.

  Wybrane polskie bandery:

  

  Bandera Polskiej Marynarki Wojennej

  

  Bandera Polskiej Marynarki Handlowej

  

  Bandera Polskiego Związku Żeglarskiego tę banderę noszą polskie jachty morskie

  

  Flaga państwowa Rzeczypospolitej Polskiej flagę państwową noszą polskie jachty śródlądowe

  Równie ściśle określone jest miejsce noszenia bander i proporców. Jeżeli jacht nie płynie na żaglach, banderę nosimy zawsze na flagsztoku – specjalnym drzewcu na rufie jachtu (rysunek e). Jeżeli jacht płynie na żaglach, to miejsce wywieszenia bandery jest zależne od typu jachtu (jak na rysunkach: a, b, c, d).

  Polską banderę wieszamy tylko na polskich jachtach, czarterując jacht w innym kraju nie możemy wywiesić polskiej bandery na flagsztoku.

  Banderę podnosi się, gdy na jachcie jest załoga o godzinie ósmej rano, a opuszcza o zachodzie słońca. Jest zwyczaj salutowania banderą (także ściśle uregulowany), jednak jest to zwyczaj coraz rzadziej praktykowany.

  Jeżeli jacht wpływa na wody innego państwa, wiesza banderę tego państwa pod prawym salingiem (rysunek f).

  Pod lewym salingiem (lub na topie grotmasztu) można wywiesić proporzec klubu, organizacji żeglarskiej, właściciela lub kapitana jachtu.

  W trakcie niektórych uroczystości na jachtach wywieszana jest gala flagowa. Wielka gala flagowa wywieszana jest wtedy, kiedy jacht stoi w porcie lub na kotwicy, a mała – kiedy płynie na silniku (np. na paradzie).

  

  Zasady noszenia bandery

  

czytaj więcej