Szkoła Żeglarstwa Szekla
  • Rodzaje lin i ich konserwacja

    Rodzaje lin

    Liny stalowe wykonane są z drutów stalowych ocynkowanych lub ze stali nierdzewnej. Lin stalowych nie można splatać, zakańcza się je specjalistycznymi zaciskami lub złączkami. Wykorzystywane są przede wszystkim jako olinowanie stałe (wanty, sztagi, itd.).

    Liny włókienne – wykonane z włókien naturalnych lub syntetycznych, jako liny plecione lub skręcane.

    Liny manilowe – są bardzo mocne i elastyczne stosunkowo odporne na wilgoć, toną w wodzie.

    Liny sizalowe – mocne i elastyczne, są jednak mniej odporne na wilgoć, pod wpływem wody pęcznieją i twardnieją.

    Liny konopne – są to liny mniej wytrzymałe od wyżej wymienionych. Wchłaniają dużo wody pod wpływem której pęcznieją i twardnieją. Szybko toną w wodzie.

    Liny bawełniane – bardzo słabe liny, są elastyczne, gładkie, wchłaniają dużo wody pod wpływem której pęcznieją.

    Liny z włókien syntetycznych (nylonu, stylonu, dakronu, polipropylenu, kewlaru) są to liny bardzo elastyczne i wytrzymałe. Liny te są bardziej odporne na wilgoć i wodę morską od lin z włókien naturalnych. Należy je chronić przed wysokimi temperaturami. Są to dziś najbardziej popularne liny miękkie, używane jako szoty, fały, cumy, itd.

    Konserwacja lin

    Liny stalowe powinny być stale kontrolowane pod kątem zużycia i ich właściwego naprężenia. Zużycie liny przejawia się pękaniem jej strun (powstają tak zwane wszy). Każdą linę z popękanymi strunami należy uznać za niepewną i powinno się ją niezwłocznie wymienić. Liny stalowe powinno się przechowywać natłuszczone, lekko zwinięte i powieszone na drewnianych kołkach.

    Liny miękkie należy zabezpieczać przed przetarciem, stosując odpowiednie bloki. Powinno się unikać moczenia lin, suszyć je i wietrzyć w miarę możliwości. Liny powinny być zabezpieczone przed rozplataniem, poprzez przypalenie końcówek lub zastosowanie na ich końcach opasek. Liny miękkie przechowujemy opłukane z soli morskiej, wysuszone, zbuchtowane i powieszone w suchym i przewiewnym miejscu.

Rodzaje lin Liny stalowe wykonane są z drutów stalowych ocynkowanych lub ze stali nierdzewnej. Lin stalowych nie można splatać, zakańcza się je specjalistycznymi zaciskami lub złączkami. Wykorzystywane są przede wszystkim jako olinowanie...

czytaj więcej

  • Węzły i sploty

    Węzeł knagowy to jeden z węzłów bez którego w zasadzie nie da się żeglować, węzeł ten służy do blokowania (obkładania) liny na knadze. Stosuje się go m. in. do zabezpieczania fałów żagli, steru, miecza oraz do cumowania.

    Knagi na jachtach mogą znajdować się w różnych miejscach i układach dlatego warto podczas ćwiczeń zmieniać ułożenie knagi i przełożenie liny aby przygotować się na różne sytuacje.

    Węzeł płaski to węzeł najlepiej sprawdzający się przy obwiązywaniu przedmiotów, linami tej samej grubości. Jeżeli liny nie są napięte może się sam rozwiązać. Jest to mocny węzeł, dość łatwy do rozwiązania na linach grubych, ale jeżeli mocno zaciśnie się na linach cienkich może się zdarzyć, że trzeba będzie je ciąć.

    Węzeł refowy to węzeł bardzo podobny do płaskiego, ale z wycofaniem, dzięki czemu można go łatwo rozwiązać.

    Związ wantowy służy do przedłużenia liny (np. liny kotwicznej). Niezależnie czy będzie się ona napinać, czy będzie luźna – na pewno się nie rozwiąże.

    Ósemka – węzeł stosowany jako zgrubienie na końcach lin uniemożliwiające wysunięcie się jej z bloku.

    Węzeł rożkowy -jest to węzeł używany do mocowania luźnego końca fału zakończonego kauszą do liny.

    Węzeł szotowy jest tak samo skuteczny przy wiązaniu lin o tej samej grubości jaki i przy łączeniu lin o różnych grubościach. Węzeł szotowy jest skuteczniejszy przy stałym obciążeniu niż przy ciągłym szarpaniu.

    Węzeł flagowy jest bardzo podobny do szotowego, ale ma wycofanie, dzięki czemu łatwo go rozwiązać.

    Węzeł ratowniczy – to drugi obok knagowego najważniejszy węzeł w żeglarstwie. Z punktu widzenia bezpieczeństwa ma dwie bardzo ważne cechy: po pierwsze można go zawiązać na sobie jedną ręką (gdybyśmy wypadli za burtę i ktoś rzuciłby nam linę), po drugie pętla się nie zaciska, więc nie ma ryzyka, że udusi osobę nim przywiązaną. Na co dzień wiążemy go w ręce i używamy za każdym razem gdy potrzebna nam jest pętla (np. żeby założyć cumę na poler).

    Węzeł cumowniczy żeglarski – może być wykorzystany do przywiązania cumy do polera, ale też do innych przedmiotów, na które nie możemy założyć przygotowanej wcześniej pętli.

    Węzeł rzutkowy – służy do przywiązania końca jednej liny do ucha drugiej liny np. ciężarka rzutkowego do pętli grubej cumy

    Wyblinka – jest to węzeł samo zaciskający się i trudnym do rozwiązania, dlatego nie powinno się go stosować do cumowania jachtu

Węzeł knagowy to jeden z węzłów bez którego w zasadzie nie da się żeglować, węzeł ten służy do blokowania (obkładania) liny na knadze. Stosuje się go m. in. do zabezpieczania fałów żagli, steru, miecza oraz do cumowania. Knagi na jachtach...

czytaj więcej

  • Żagle i ich konserwacja

    Materiałami pochodzenia naturalnego stosowanymi do tworzenia żagli był len, a później bawełna. Materiały te zostały jednak prawie całkowicie zastąpione tkaninami z tworzyw sztucznych takich jak poliester, nylon czy dakron. Żagle powstałe z tworzyw sztucznych są lekkie, wytrzymałe i cechują się minimalną chłonnością wody. Wadą tych materiałów jest to że mają słabą odporność na zginanie i łamanie.

    Do najczęstszych uszkodzeń żagli należą: przetarcia kieszeni listwy, rozdarcia obszycia lin, przetarcia tkaniny spowodowane ocieraniem się jej o inne elementy jachtu. Uszkodzone żagle powinno się zabezpieczyć i jak najszybciej naprawić, ponieważ podczas pracy żagla rozdarcie może się powiększać (a koszty naprawy razem z nim).

    Przechowywanie żagli

    Po oczyszczeniu, przeglądzie i ewentualnych naprawach, żagle powinno się w odpowiedni sposób złożyć. Sposób w jaki składamy żagle zależy od materiału z jakiego jest on wykonany. Żagle wykonane z bawełny lub lekkiego dakronu można złożyć w kostkę, polega to na złożeniu tkaniny na pasy zaczynając od liku dolnego. Następnie żagiel składa się w stronę rogu fałowego, w odcinkach około 60 cm. Należy także pamiętać aby przed złożeniem żagla usunąć z niego listwy aby ich nie połamać. Przy częstym składaniu żagla należy starać się aby zagięcia wypadały w innych miejscach niż przy poprzednim składaniu.

    Sztywne żagle należy zwijać w rulon tak, aby unikać ostrych załamań tkaniny. Rolowanie żagla minimalizuje możliwość powstawania zagięć na sztywnej tkaninie. Przy takim składaniu żagla, listwy mogą pozostać w kieszeniach żagla, trzeba jednak pamiętać, aby układały się one prostopadle do kierunku rolowania.

    Żagle przechowujemy w suchych i odpowiednio wentylowanych pomieszczeniach. Wilgoć może doprowadzić do rozwoju pleśni na żaglach powodując osłabienie tkaniny.

Materiałami pochodzenia naturalnego stosowanymi do tworzenia żagli był len, a później bawełna. Materiały te zostały jednak prawie całkowicie zastąpione tkaninami z tworzyw sztucznych takich jak poliester, nylon czy dakron. Żagle powstałe z tworzyw...

czytaj więcej

Edukator rokuOpinie

  • Szanujemy Twój czas
  • Żeglarz jachtowy
  • Sternik Motorowodny
  • Jachtowy Sternik Morski
  • Testy egzaminacyjne (1300 pytań)
  • Darmowy dostęp on-line
  • Najwyższa jakość materiałów
  • Filmy Edukacyjne
  • Otrzymujesz pełen dostęp
  • Symulacja egzaminu
  • Najlepsze w Polsce materiały
  • Gwarancja sukcesu

Logo Szekla

Przejdź do góry strony