Fronty

Za frontem ciepłym postępuje front chłodny. Tu powierzchnia frontowa jest stromo nachylona do powierzchni ziemi. Powietrze unosi się gwałtownie do góry i tworzą się chmury burzowe typu cumulonimbus. Chmura cumulonimbus sięga od wysokości około 50-300 metrów do kilku kilkunastu kilometrów. Chmurom cumulonimbus towarzyszą gwałtowne opady, silne szkwały (w skrajnych przypadkach do 12 stopni Bauforta), burze, a nawet w skrajnym wypadku tornada. W skutek gwałtowności zjawisk związanych z frontem chłodnym jest on niebezpieczny dla żeglarzy. Należy zwłaszcza po przejściu frontu ciepłego pilnie obserwować niebo by w porę zauważyć niebezpieczny front chłodny. Aktywność zjawisk frontowych zależy od pory dnia, przy czym w nocy zjawiska z nimi związane są łagodniejsze. Ponieważ front chłodny jest aktywniejszy od ciepłego następuje doganianie frontu ciepłego przez chłodny.

Po jakimś czasie fronty się łączą i występuje zjawisko zwane okluzją. Okluzja może mieć charakter ciepły lub chłodny. Zależy to od tego czy temperatura mas powietrza za frontem chłodnym jest wyższa czy niższa od temperatury powietrza przed frontem ciepłym. Powstanie okluzji powoduje spadek aktywności niżu i niż się wypełnia. Zjawiska występujące na okluzji są połączeniem zjawisk występujących na frontach ciepłym i chłodnym.

Na morzu ważne jest obserwowanie zmian kierunku wiatru co pozwala zorientować się gdzie jest centrum niżu. Gdy jesteśmy na północ od centrum niżu wiatr zmienia się w sekwencji SE, E, NE: południowy wschód, wschód, północny wschód. Gdy jesteśmy na południe od centrum niżu wiatr zmienia się w sekwencji NW, W, SW.